سهراب کجا رفت؟

ای دوست، چه پرسی تو که سهراب کجا رفت؟
سهراب، سپهری شد و سر وقت خدا رفت

او نور سحر بود کزین دشت، سفر کرد
او روح چمن بود که با باد صبا رفت

همراه فلق در افق تیره این شهر
تابید و به آنجا که قدر گفت و قضا رفت

ناگاه چو پروانه، سبک خیز و سبکبال
پیدا شد و چرخی زد و گل گفت و هوا رفت

ای جامه شعرت نخ آواز قناری
رفتی تو و از باغ و چمن نور و نوا رفت

فریدون مشیری            

(در غم فراق سهراب سپهری)