آتشِ خُفته

          سکوت می کنم و عشق ، در دلم جاری است ؛ که این شگفت ترین نوع خویشتن داری است

          تمام روز ، اگر بی تفاوتم، اما ؛ شبم قرین شکنجه، دچار بیداری است (حسین منزوی)

کلامِ من، قرارِ من، ای که دلم برای توست

سفر کُنم در پیِ تو، آه که دلم برای توست

ز عشقِ تو جانم بسوخت، روحم بتن پروانه شد

کاین آتش خُفته به‌‌دل، هر جا روم برای توست

ز حسرتت، چشمانِ من، متروک‌ترین ویرانه است

بنگر به من، گریهِ عاشقانه‌ام برای توست

گر من به شوقِ دیدنت، ز خود به قِبطه می‌روم

جانا بیا، که اندیشه‌ی، وصالم برای توست

"من زنده‌ام به مهرِ تو، ای مهربان‌ترین من"

به وصلِ روح، مرا بشور، عهدِ دلم برای توست

# سربازی_نوشت_4