تو را وقتِ نبودم، دوست دارم

تو را ای روح معصومانه ی عشق
میان  تار و پودم دوست دارم

تو را چون آیه های افرینش
به ذکر  هر  سجودم  دوست دارم

تو را  ای  آفتاب  فصل  پاییز
سراسر در وجودم  دوست  دارم

تو را همچون خیال  مشعلی داغ
به شبهای کبودم  دوست دارم

تو را در باور قلب ضعیفم
به سر حد حدودم دوست دارم

وجودت را برای شعر و آواز
 سرآغاز سرودم دوست دارم

اگر روزی شکستم لحظه لحظه
تو را وقت نبودم دوست دارم