به رنگ کاج

 گفته بودند که "از دل برود یار چو از دیده برفت"،

  از دیده من رفتی، لیک دلم از مهر تو آکنده هنوز (حمید مصدق)

یادت هست خوبِ من، که گفتی:

" گوش کن،
 صدای نفس های پاییز را می شنوی؟
و این زیباترین فصل خدا میاید،
غم و اندوه هایت را به برگ های درختان آویزان کن،
چند روز دیگر می ریزند."

...‌

پائیز هم تمام شد،

و من به حرفت ای مهربان عمل کردم٬

غافل از اینکه درخت های شهرِ من همه اش کاج بودند..