برگرد و تا همیشه بمان مبتلای من
پنجشنبه, ۱۲ فروردين ۱۳۹۵، ۰۸:۵۹ ق.ظ
------------------------------------------------
اشعار و نوشته های بی نام، دلسروده های حقیر می باشد،
شاید شعر نباشد، لیک، تراشه های روح و اشکِ رگ های بریده ایست که خون دارد، حس دارد، لمس می کند، صداقت دارد،
و ... عشق دارد.
------------------------------------------------
طبقه بندی موضوعی
-
من
(۵۴) -
از قول شاعر
(۳۴)
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- شهریور ۱۳۹۶ (۵)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۳)
- فروردين ۱۳۹۶ (۶)
- اسفند ۱۳۹۵ (۶)
- بهمن ۱۳۹۵ (۳)
- دی ۱۳۹۵ (۷)
- آذر ۱۳۹۵ (۵)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۱)
- مهر ۱۳۹۵ (۴۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۳۰)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲۳)
- تیر ۱۳۹۵ (۲۰)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۹)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۵)
- اسفند ۱۳۹۴ (۸)
- بهمن ۱۳۹۴ (۲)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۳)
آخرین مطالب
- ۹۸/۰۳/۳۱جورچین
- ۹۷/۰۲/۱۶طریقِ عاشقی
- ۹۶/۰۷/۰۶عاشقانگی 2
- ۹۶/۰۶/۲۸افسونگر
- ۹۶/۰۶/۲۲عاشقانگی
- ۹۶/۰۶/۱۷قبله
- ۹۶/۰۶/۰۷به حکم عشق
- ۹۶/۰۶/۰۲یادِ تو می کُند دلم
- ۹۶/۰۵/۲۰آتشِ خُفته
- ۹۶/۰۵/۱۲جانِ جان اَفزای من
