در حرم خلوص عشق، دل که ریا نمی‌کند

درد اگر به دل دهی، دل که اِبا نمی‌کند

درد اگر ز دل رود، غم که رها نمی‌کند

غصّه به دل، تو می‌دهی، ای مه باوفای من

غصّه اگر ز دل رود، دل که صفا نمی‌کند

ای بت دلنواز من، محرم رمز و راز من

زهر به کام دل شده، عشق شفا نمی‌کند

این دل پر امید من، گشته همه فدای تو

در حرم خلوص عشق، دل که ریا نمی‌کند

صبر و قرار برده‌ای، از دل بی‌قرار من

وعده به دل مده صنم، وعده دوا نمی‌کند

با همه با وفایی‌ات، می‌زنی‌ام به تیر غم

باز یقین من شده، بت که وفا نمی‌کند

این همه ظلم می‌کند، دیده و هم شنیده‌ام

دیده اگر خطا کند، دل که خطا نمی کند

...